ODWIEDZASZ NAS?PODOBA CI SIĘ NASZA STRONA?WPISZ SIĘ DO KSIĘGI GOŚCI,WYRAŹ SWOJE UWAGI,PODZIEL SIĘ PRZEMYŚLENIAMI.ZAPRASZAMY 

****************************************

                                Michał i Wiesia

_{Strona dla internautów po}

 35 roku życia,młodych duchem i intelektualistów....

 Witajcie wszyscy odwiedzający nasze strony...Jeśli jesteście z Sępopola,zainteresuje Was dział dotyczący samego Sępopola,tego co sie w nim dzieje  ,a także ludzi,którzy żyją wśród Was a o których często nie wiecie jacy są wspaniali.I dla mnie i dla Was Sępopol jest bliski sercu ,no bo tutaj mieszkamy,nieraz od urodzenia,tutaj oglądamy kolejne świty i zachody słońca.Tutaj każdy znas jest znajomy,często w jakiś sposób bliski.Jeśli nie jesteście stąd,może zainteresuje Was co się u nas dzieje,jak sie żyje na prowincji,jakie sprawy nas dotyczą i w czym jesteśmy do Was podobni.  

 _________________________________________________ 

Jeśli chcesz aby o tobie pamiętano na codzień...

Prawie każdy ma kogoś kogo darzy szczególnym sentymentem,miłością,przywiązaniem...Chcielibyśmy też aby ta osoba myślała o nas,wspominała.Jest na to sposób-podarujmy jej taki prezent ,z ktorym nie będzie się na dłużej rozstawać,na którym znajdzie się  nasza fotografia,życzenia dla niej,a może jej zdjęcie czy też miejsca które  bardzo kocha.Może zdjęcie ukochanego zwiarzaka,wiele jest możliwości..Najlepszy w tym wypadku jest kubek z nadrukiem.Bo każdy rano pije jakiś płyn,kawę herbatę ,ziólka-no i zaparza je w kubku ,który automatycznie przywołuje w myślach ofiarodawcę.A jeszcze czuły napis-i łza kręci się w oku...Można też podarować poduszeczkę z zdjęciem ,kamienną tabliczkę  i inne jeszcze przedmioty na których zamieszone są róznego rodzaju zdjęcia.To najwspanialszy prezent jaki znam,bo nie ulega zapomnieniu.Każda inna rzecz po pewnym czasie  nie budzi już takich wspomnień jak właśnie fotokubek.To dosłowny strzał w dziesiątkę.Zresztą pomyślcie o tym sami...

 Jak się nie starzeć.....

 Seniorzy chcą żyć i być..Zapominamy o nich nieraz zabiegani zaplątani w codzienne troski i sprawy..Co więc robić aby nasze życie nabierało słoneczka,aby śloneczko nam cięgle świeciło...Nie poddawać się starości,dbać o swój umysł,nie tylko ciało,korzystać z nowych bardzo interesujących możliwości kontaktów z innymi,ze światem do którego nam coraz dalej..Uczyć się od wnuków jak posługiwać się komputerem,tabletem,smartfonem..Nadążać za rozwijaniem się technicznych możliwości kontaktu..Wtedy nawet niepełnosprawność,nie przeszkodzi nie tylko w tym żeby nie być samotnym ale staniemy się też interesujący dla innych, z wnukami nawiążemy szybszy kontakt,a jest to bezcenne...